مهاجری: صداوسیما باید خرج خودش را دربیاورد – تابناکمهاجری: صداوسیما باید هزینههای خود را تأمین کند
به گزارش تابناک به نقل از هم میهن؛ مهاجری بیان کرد: در سالهای ۱۴۰۴ و ۱۴۰۵ با وضعیت پیچیده و دشواری در حوزه بودجه کشور مواجه خواهیم بود که بخش قابلتوجهی از این مشکلات ناشی از شرایط جنگی و استمرار تحریمهای اقتصادی است. از طرفی دیگر، کمبود برق و گاز در فصول تابستان و زمستان، […]
به گزارش تابناک به نقل از هم میهن؛ مهاجری بیان کرد: در سالهای ۱۴۰۴ و ۱۴۰۵ با وضعیت پیچیده و دشواری در حوزه بودجه کشور مواجه خواهیم بود که بخش قابلتوجهی از این مشکلات ناشی از شرایط جنگی و استمرار تحریمهای اقتصادی است. از طرفی دیگر، کمبود برق و گاز در فصول تابستان و زمستان، عملکرد بخش صنعت کشور را با اختلالات جدی مواجه کرده است. در چنین شرایطی، زمانی که بخشهایی از اقتصاد که نقش کلیدی در پرداخت مالیات دارند با موانع تولیدی روبهرو شوند، این مسئله تأثیر منفی خود را بر نظام مالیاتی کشور نیز خواهد گذاشت و باعث کاهش درآمدها و ایجاد کاستیهایی در منابع مالی کشور میشود. در این وضعیت، دولت حتی برای تأمین نیازهای اساسی و روزمره خود نیز با چالشهای فراوانی مواجه است. بخش اعظم بودجه کشور به هزینههای جاری اختصاص دارد و قسمت بزرگی از این بودجه صرف پرداخت حقوق و دستمزد کارکنان و شرکتهای دولتی میشود. در این شرایط، ضروری است که دولت با جدیت بیشتری به مدیریت و تدوین بودجه بپردازد.
بودجهای که قرار است برای سال ۱۴۰۵ طراحی و تنظیم شود، بدون تردید یک بودجه انقباضی خواهد بود و باید با دقت به این نکته توجه شود که احتمال تداوم و حتی تشدید تحریمها وجود دارد. به همین سبب، ممکن است صادرات نفت و حتی محصولات پتروشیمی نیز با موانع جدی مواجه شوند. بنابراین، لازم است بودجهریزی با در نظر گرفتن خطرات و تهدیدات موجود انجام شود که طبیعتاً حداقلی خواهد بود. اخیراً آقای پزشکیان نیز به این موضوع اشاره کردهاند که مجلس باید در راستای کمک به دولت، بودجهای بدون کسری و با دقت بالا تدوین کند.
در چنین شرایط دشواری، دولت ناچار است حتی هزینههای ضروری را نیز تا حد ممکن کاهش دهد. البته این کاهش شامل حقوق و دستمزد کارکنان نخواهد شد، اما چارهای جز این نیست که برای دستگاهها و نهادهایی که بار مالی سنگینی بر بودجه دولت تحمیل میکنند، بودجههای حداقلی در نظر گرفته شود. بهطور خاص، در مورد سازمان صداوسیما اعتقاد دارم که این سازمان بهراحتی میتواند تمام هزینههای خود را تأمین کند و حتی درآمد مازادی نیز داشته باشد، اما به دلایل متعدد، بیشتر بهعنوان یک سازمان مصرفکننده عمل میکند. از اینرو، چنین سازمانهایی باید در شرایط کنونی به سمت کوچکتر شدن و کاهش وابستگی به بودجه دولتی حرکت کنند.
آقای رئیسجمهور نیز به نکته مهمی اشاره کردهاند که در بخش ریاستجمهوری، تنها ۴۰۰ نفر از مجموع ۴۰۰۰ نفر پرسنل برای انجام وظایف کافی هستند. اما در سایر بخشها نیز شاهد مازاد قابلتوجه نیروی انسانی هستیم. اگر دولت بتواند با بهرهگیری از روشهای مناسب، تعداد کارکنان مازاد را کاهش دهد و آنها را به بخش خصوصی کارآمد منتقل کند، این اقدام میتواند راهگشا باشد. برخی از نهادهایی که به آنها اشاره شده است، شاید در مجموع بودجهای که دریافت میکنند رقم بسیار بالایی نباشد، اما از منظر افکار عمومی، حتی این ارقام اندک نیز به دلیل تخصیص به سازمانهای ناکارآمد، بیش از حد بزرگنمایی میشوند و جامعه پرداخت بودجه به این نهادها را نمیپذیرد. رئیسجمهور تأکید دارند که بودجه باید متناسب با عملکرد دستگاههای اجرایی تخصیص یابد؛ بنابراین، این دستگاهها نیز باید در مسیری قرار گیرند که اگر خروجی و نتیجهای دارند، متناسب با کارایی خود بودجه دریافت کنند.
درباره نهادهایی如 آستان قدس و سایر سازمانها، باید گفت که بسیاری از این نهادها ماهیت تجاری دارند و اگر تحت مدیریت توانمند و کارآمد قرار گیرند، میتوانند هزینههای خود را بهطور کامل پوشش دهند. اگر به سمت کوچکتر شدن دولت حرکت میکنیم، این کوچکسازی نهتنها به قوه مجریه محدود نمیشود، بلکه باید در کل حاکمیت اعمال شود. به این معنا که سازمانهای حاکمیتی نیز باید کوچکتر شوند و از امکانات و تعداد پرسنل خود بکاهند تا فشار و باری که بر بودجه کشور وارد میکنند کاهش یابد.
*دوم، درباره نگاه مردم به این موضوع و برداشتی که از این بودجهریزی دارند، چگونه باید اطلاعرسانی و شفافسازی لازم درباره بودجه موسسات و نهادهای مختلف انجام گیرد؟
بودجهریزی مبتنی بر عملکرد، که رئیسجمهور به آن اشاره کردهاند، باید حتماً در قالب یک فرآیند نظارتی دقیق صورت پذیرد. سازمانهایی که بودجه دریافت میکنند، اما هیچگونه گزارش عملکردی به مجلس یا مردم ارائه نمیدهند و صرفاً بهعنوان مراکز مصرفکننده عمل میکنند، باید تحت نظارت قویتری از سوی مجلس قرار گیرند. همچنین، نظارت عمومی، مردمی و رسانهای بر این نهادها باید تقویت شود. در حقیقت، لازم است این نهادها به سمت پاسخگویی بیشتر هدایت شوند. البته نباید از این نکته غافل شد که برخی از نهادها دارای ماهیت فرهنگی هستند و در سراسر جهان از سوبسید و حمایتهای دولتی برخوردار میشوند. به این دسته از نهادها نباید مانند نهادهای اقتصادی برخورد شود و در مواردی لازم است که ارفاقهایی برای آنها در نظر گرفته شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید